توصیف غدیر

داستان نصب امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام در غدیر خم به مقام ولایت کلیه کبراى الهیه، از داستان‏هاى بسیار مهم تاریخ اسلام است، و شاید واقعه‏اى با این اهمیت و با این خصوصیاتى که بیان خواهد شد، نداشته باشیم. زیرا در حقیقت این واقعه بیانگر بقاء رسالت پیامبر اکرم و دوام دوره ولایت الهیه آنحضرت در تجلى گاه وجود مبارک امیر المؤمنین علیه السلام بوده است.

غدیر نمایشگر اتحاد و پیوند رسالت به امامت، و نبوت به ولایت است، و حکایت از آن مى‏کند که همچون دو پستانى هستند که براى اشراب و ارضاع طفل شیرخوار، پیوسته ملازم و مقارن و رفیق یکدیگرند، و یا همچون دو نهالى که از یک ریشه و بن روئیده شده و بهم پیوسته‏اند.

خطبة أمیر المؤمنین فی وصف الله

خطبة أمیر المؤمنین فی وصف الله تعالى فی جواب ذعلب

‏

روى الشیخ الصدوق بسند متّصل عن عبد الله بن یونس، عن الإمام جعفر الصادق علیه السلام أنّه قال:

بَیْنَا أمیر المؤمنین عَلَیْهِ السَّلَامُ یَخْطُبُ عَلَى مِنْبَرِ الکُوفَةِ، إذْ قَامَ إلیه رَجُلٌ یُقَالُ لَهُ: ذِعْلَبٌ، ذَرِبُ اللِسَانِ بَلِیغٌ فی الخِطَابِ شُجَاعُ القَلْبِ، فَقَالَ: یَا أمیر المؤمنین! هَلْ رَأیْتَ رَبَّکَ؟!

فَقَالَ: وَیْلَکَ یَا ذِعْلَبُ! مَا کُنْتُ أعْبُدُ رَبَّاً لَمْ أرَهُ!

قَالَ: یَا أمیِرَالمُؤْمِنِینَ! کَیْفَ رَأیْتَهُ؟!

دیدن خدا و بیهوش شدن ذعلب

دیدن خدا و بیهوش شدن ذعلب

هنگامیکه حضرت امام أمیر المؤمنین علیه السّلام بر فراز منبر مسجد کوفه مشغول ایراد خطبه بودند، مردى به نزد او برخاست که به وى ذعلب‏ مى گفتند. وى مردى تیز زبان و در خطاب رسا و بلیغ و در قدرتِ دل شجاع بود، و گفت: اى أمیر المؤمنین! آیا پروردگارت را دیده‏اى؟!

حضرت فرمود: اى واى بر تو! اى ذعلب! من اینطور نیستم که پرستش کنم پروردگارى را که وى را ندیده باشم!

ذعلب گفت: یا أمیر المؤمنین! تو او را به چه کیفیّتى دیده‏اى؟!

غدیریه آیه الله العظمى شیخ محمد حسین غروى‏

غدیریه آیه الله العظمى: شیخ محمد حسین غروى‏

باده بده ساقیا ولى زخم غدیر                            چنگ بزن مطربا ولى به یاد امیر

تو نیز اى چرخ پیر بیا ز بالا به زیر                          داد مسرت بده ساغر عشرت بگیر

بلبل طبعم چنان قافیه پرداز شد                          که زهره در آسمان به نغمه دمساز شد

محیط کون و مکان دائره ساز شد                         سرور روحانیان هو العلى الکبیر

نسیم رحمت وزید، دهر کهن شد جوان                  نهال حکمت دمید پر ز گل ارغوان‏